Yalnızım; herşeye, herkese...İnsanların yüzündeki asılı kalmış anlamsızlığa yalnızım; öfkelerimin en güzeli dururken başucumda
terkedip gidemediğim AN'larıma yalnızım..Bir damla göz yaşı yeter terketmeye dengesiz ruhumu ama gitmeyede yabancı kalmış rutinlerim.
Yalnızım hemde hiç ama hiç olmadığım kadar kendime yalnızım...O da ne... Bak!! Duydun mu? '' YANLIZ DEĞİLSİN!!! '' Neydi bu? Kutsal
ses mi? Nasıl olur ? Tanrının kutslallığı neden böle seslensinki ASIL YALNIZLIĞI tadıyorken....Bu aldanmaca zihnimin zindanlarında
bir oyun odası olur ve ben dalarım umutlara...
Yaşamın tasarımında yalnızlığa yer yoktur. Yalnızlık kişinin kendi ruhsal durumlarının ve algılayışlarının bütünüdür.
Bu yüzden her zaman en keyfli birliktelikleri tatman dileğiyle şirincim ithafına karşı küçük içten özensiz bir fikir masturbasyonu
=) mürekkebimde yine anason kokusu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder